Zaraz wracam.

Jestem... Nareszcie. Po ponad dwóch miesiącach wracam... Wracam? Właściwie nie mam do czego, bo mój zapał do prowadzenia bloga zgasł zanim zapłonął. Góry rozpoczętych tekstów plątają się gdzieś w notatkach, czekając na odpowiedni moment, zdjęcia i odwagę by je opublikować. Post, którym 'powracam' miał być całkiem inny, ale jest taki i koniec kropka.

Po wstępie czas na właściwą część monologu. 

Selfie być musi!

Dokładnie tydzień temu miałam przyjemność wybrać się, na od dłuższego czasu planowany, 'wypad na zdjęcia'. Oczywiście jak zwykle z powodu braku czasu owy wypad był przekładany kilka razy. W końcu udało się dopasować termin, zabrałam aparat taty i 'wio' rowerem do Julki, która jest główną bohaterką dzisiejszego postu.

Kim jest Julka? Otóż jest moją przyjaciółką, szaloną, zdolną osóbką dzięki której pojawia się uśmiech na mojej twarzy :) Zarówno dla mnie jak i dla niej jest to jedno z pierwszych tego typu doświadczeń, więc na początku sesja, o ile można tak to nazwać, była stresująca. Jednak po upływie kilku minut było już zupełnie luźno, a zdjęcia stawały się coraz lepsze :) Wśród wielu nie do końca udanych fotografii znalazło się kilka perełek :))) Każde ze zdjęć jest czarno-białe, ponieważ wydaje mi się, że tak wyglądaj lepiej.

Zapraszam do oglądania.

Które zdjęcie najbardziej Wam się podoba?